"Oke, wat gaan we doen? Waar doen we verstandig aan?"Al voor Parijs hadden we besloten om niet door te gaan fietsen naar Tours. We hebben drie weken lang in de hitte gefietst en wat verkoeling is erg welkom. Er blijkt een fietsroute te lopen van Parijs naar Dieppe en dat lijkt ons een geschikt alternatief. Tijdens het fietsen, merken we dat een groot deel van de paden onverhard is en dat we meerdere malen met de fiets in de hand de berg op moeten lopen. Hierdoor leggen we te kleine afstanden af en komen we geen overnachtingsmogelijkheden tegen. Als Rutger en ik zelf op fietsreis zijn dan zien we wel wat er zich aandient maar met kinderen kunnen we dat risico niet nemen. 

Hoe relaxed we de stad infietsten hoe chaotisch het fietsen eruit is! We hebben besloten om een deel van de Parijs-London route te gaan fietsen maar daarvoor moeten we eerst de stad doorkruisen. We volgen de hoofdwegen want daar zijn meestal ook fietspaden. We hebben er alleen geen rekening mee gehouden dat er heel veel markten zijn. Vrachtwagens met koopwaren blokkeren de wegen, mensen onderhandelen midden op straat, sinaasappelen worden met bakken over de tafels gegooid en er wordt gegraaid naar vanalles wat er aangeboden wordt.  

Met gezonde spanning stappen we op de fiets. Na een aantal kilometer fietsen, beseffen we dat een verkeerde afslag hebben genomen. We komen op een drukke tweebaansweg  terecht. Deze keer toeteren de mensen niet ter aanmoediging maar ter waarschuwing! Gelukkig kunnen we op een 'vluchtstrookje' fietsen. Ik maan de kinderen om door te trappen tot de volgende afslag. Veilig en opgelucht verlaten we deze drukke weg. Ik voel dat ik er klamme handen van heb gekregen. Dat is geen goed begin van de dag! 

We rijden een viaduct op en bovenaan kijken we richting het zuiden.  Hè, is dat Parijs al? Heel in de verte zien we een televisietoren en wat flatgebouwen.

Er staat in totaal al 535 kilometer op onze tellers! De spanning stijgt bij de kinderen. Parijs komt in zicht en de ene naar de andere vraag wordt gesteld. 'Mama, wat wil jij zien in Parijs? Papa, ben jij al wel eens in Parijs geweest? Is de Eiffeltoren echt zo hoog als ie lijkt? In welke attracties wil jij? Kan ik daar een Donald Duck pet  kopen? etc. Wel gezellig dat enthousiasme maar het belangrijkste is dat we veilig en ontspannen deze metropool in kunnen fietsen. 

Lekker we hebben een stevige wind in de rug en we rijden een lang deel langs de Oise.  We krijgen een paar keer applaus van mensen als we met onze stoet langs komen gefietst, dat is altijd leuk!

Voordat we richting Noyon vertrekken, rijden we nog even langs het VVV van de stad om een stempel te halen. De medewerkers zijn onder de indruk van onze reis en ze willen dat we voor social media even op de foto gaan. Dat vinden we geen probleem! Daarna wandelen we nog even over een markt. Er zijn genoeg spullen te koop maar het voordeel (voor anderen misschien een nadeel ) van fietsen is, dat je niks kunt kopen!

Deze ochtend worden we gewaarschuwd door onze buurman op de camping: "Er hangt regen in de lucht en jullie tent staat open". We proberen alles zo snel mogelijk in te pakken. Gelukkig blijft het bij een paar spatjes regen en kunnen we rustig vertrekken richting Saint Quentin. Vannacht kreeg ik last van een zeurend gevoel in mijn knie. Ik denk dat ik 'm een beetje te veel belast heb.  Ik besluit daarom om een deel van mijn bagage aan Rutger te geven. Rutger heeft nu echt veel kilo's mee te zeulen. Het geeft gelukkig wat verlichting. 

Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer een kilometer.....1,2,3,4,5,6,7..............Zo trappen we al zingend de heuvels op. Het is een erg warme dag en vooral Isis heeft daar veel last van. De omgeving is verdord en de dorpjes lijken uitgestorven. We komen door verschillende mijnbouwdorpjes waar verder weinig te beleven valt. Het nodigt ons niet echt uit om uitgebreid te pauzeren. 

Wat leuk, we worden uitgezwaaid door Nederlanders die tegenover ons op de camping staan. Ze vinden het super knap wat wij en vooral onze meiden doen. Daarom hebben ze ook nog gedoneerd waar we natuurlijk heel blij mee zijn!  Daarna kopen we een brood bij de supermarkt en kom ik erachter dat ik de camping nog helemaal niet betaald heb! Gelukkig zijn we nog niet ver weg en bij aankomst terug op de camping heeft de eigenaar ons nog niet gemist.  De kinderen krijgen nog drie pakken chocoladekoeken mee en un bonne journée! 

In Geraardsbergen hebben we bij de VVV een stempel gehaald voor ons Jacobsboekje.  Het VVV was niet zomaar een VVV. Er was namelijk  ook een Manneke Pis museum!  Meer dan 100 Manneke Pisses allemaal in verschillende outfits. Dat was grappig om eens te zien. Daarna hebben we een heerlijke Matten op.  Dit is een taartje uit de streek.